“Ik wist toen nog niet dat de dood voorwerp kan worden van een blinde drang, van een honger zoals de liefde. Ik had niet die nachten voorzien waarin ik mijn riem om mijn dolk zou wikkelen om mezelf te dwingen tweemaal na te denken alvorens mij ervan te bedienen. Alleen Arrianos is doorgedrongen tot het geheim van dat roemloze gevecht tegen de leegte, de dorheid, de vermoeienis, de walging van het bestaan die uitloopt op het verlangen te sterven.”
